Kamperen in de outback!
Door: Helen
Blijf op de hoogte en volg Helen
17 Maart 2010 | Australië, Alice Springs
Hier weer een reisverslag vanuit de 'bewoonde wereld' na 6 dagen in de outback!
We zijn nu dus in Alice Springs aangekomen. Best raar hier, een soort dorpje in the middle of nowhere. Ontzettend warm, denk wel 40 graden. Gelukkig hebben we wel een zwembadje bij het hostel! We hadden een double geboekt om uit te rusten van de gemiste nachten, maar we kregen een triple voor de zelfde prijs! Echt relaxt, zelfs een koelkastje en airco.
Nu over de tocht hierheen! In Adelaide hebben we samen met een Franse jongen (29) en een Duits meisje (20) een busje gehuurd. De Franse jongen woont in Luxemburg en is heel aardig, het Duitse meisje was een ramp. Maar ach, dat kon de pret niet drukken. De eerste dag hebben we een heel stuk gereden en gestopt in een heel klein dorpje, Woomera, waar niks was, nog net een plek voor de tent. Er woonden maar 100 mensen.
De volgende dag vroeg opgestaan en doorgereden naar Coober Pedy, dit staat bekend om zijn opaalmijnen. Het was echt xo'n raar dorpje. Er was helemaal niks, alleen opaalmijnen en opaalwinkels. Wel een mooie zonsondergang gezien daar en een rondleiding gekregen in een opaalmijn. Daar gingen ze uitleggen hoe ze alles uithakten en hoe het kwam dat daar zoveel opalen waren. Het was dus vroeger oceaan en daar komt het door. Er werden daar ook wel eens fosielen gevonden.
Volgende dag nog eerder opgestaan, leuk voor Bart ook haha. 's Ochtends naar de Dogfence gereden, niet echt bijzonder om te zien, maar het is dus een hek van noord naar zuid van 5614 km lang. Impressive. Het werd gebouwd om de dingo's te scheidden van de plekken waar schapen werden gehouden, zodat ze ze niet opaten. Een stukje verder was nog iets heel bijzonders. Een soort zwarte heuvels met stenen die leken op glas, ze glinsterden ook zo.
Hierna echt onderweg! Op naar de Uluru. Daar vlak voor zonsondergang aangekomen, kwam mooi uit. Uluru veranderd steeds van kleur afhakelijk van de stand van de zon. Bij zonsondergang was hij dus helemaal rood. De dag erna een wandeling van 10 km gemaakt rondom Uluru. Onderweg was allemaal informatie over de spirituele betekenis die Uluru heeft voor de aboriginals. Ook veel verhalen over wat er zou zijn gebeurt waardoor de rots er is.
We sliepen dus al twee nachten in een tent, maar deze nacht niet. Het begon rond zonsondergang te regenen en het hield niet op! Het regent zo'n 5 dagen per jaar in de woestijn dus dat wij net regen hadden was echt onverwachts. Toen maar met z'n vieren in de 2-persoons camper geslapen. Niet echt comfortabel, eentje voor in een passagiersstoel en met z'n drieeen op 2 kleine matrasjes. Wel overleefd gelukkig.
De dag erna zonder slaap op weg naar Kata Tjuta National Park. Dat zijn ook allemaal bergen bij elkaar. Een hele mooie route om te lopen. Het was wel moeilijker dan de Uluru, want hier moest je heel veel klimmen, soms best steile stukken die op mijn runningschoenen toch een beetje tegenvielen. Ontzettend mooi uitzicht overal. Wel een beetje regen maar niet zo veel. Het was wel beter dat het een beetje regende, want het was evengoed een graad of 30 en met dat klimmen....
Toen we 's avonds terug kwamen regende het WEER! Deze keer begon het ook een beetje de tent in te lekken dus maar snel de camper ingegaan. Ik op de passagiersstoel geslapen, geen oog dichtgedaan.
Op de camping bij Uluru spraken we wat Nederlanders die zeiden dat ze de dag ervoor naar Kings Canyon waren geweest en dat het onbegaanbaar was door de regen. Daar wilden wij dus net de dag erna heen. Er waren allemaal riviertjes overspoelt over de weg heen. Op een paar meter voor de camping van Kings Canyon stond ongeveer anderhalve meter water over de weg. Iedereen die daar dus zat kon niet meer weg.
Op de dag dat wij gingen was het gelukkig al wat opgeklaard. De wegen waren begaanbaar, wel met een aantal overstrominkjes.
In Kings Canyon dus weer een klim gedaan. Net als de rest ontzettend mooi. Wel af en toe water op de rotsen door de regen, maar dat was wel oke. Het laatste deel van de wandeling moesten we wel door een riviertje van een halve meter diep. Was eigenlijk alleen maar lekker verkoelend na die klim in de hitte. Deze rots was trouwens nog wat moeilijker dan de vorige. Veel steile bergen en niet echt wandelpaden.
Die nacht op een camping geslapen die belachelijk duur was, gelukkig niks betaald want ze waren het vergeten. Konden gelukkig wel weer in het tentje! Geen regen meer gehad die nacht.
Volgende dag doorgereden naar Alice Springs, waar we nu zijn. Hier gaan we werk zoeken en dan kijken wat we verder nog kunnen doen. Zat vanmiddag de route uit te tekenen op de kaart en we hebben echt al een mega groot stuk achter de rug! Het liefst wil ik nog naar Darwin, Perth, de oostkust en Nieuw-Zeeland.
Nog 1 ding vergeten! Misschien wel het belangrijkste, inmens veel vliegen. Echt niet normaal! Zoals je wel eens op tv ziet van die kindjes in Afrika met vliegen op hun gezicht, zoveel zijn het et hier ook! Daarom maar meteen een vloegennetje gekocht. Nu in Alice Springs is het wel minder, maar hier is een ander probleem namelijk een sprinkhanenplaag! AAAHH! Schijnt door de regen te komen van de afgelopen dagen, en het zou binnen 2 weken over moeten zijn. Hoop het haha.
Tothet volgende verslag maar weer!
We zijn nu dus in Alice Springs aangekomen. Best raar hier, een soort dorpje in the middle of nowhere. Ontzettend warm, denk wel 40 graden. Gelukkig hebben we wel een zwembadje bij het hostel! We hadden een double geboekt om uit te rusten van de gemiste nachten, maar we kregen een triple voor de zelfde prijs! Echt relaxt, zelfs een koelkastje en airco.
Nu over de tocht hierheen! In Adelaide hebben we samen met een Franse jongen (29) en een Duits meisje (20) een busje gehuurd. De Franse jongen woont in Luxemburg en is heel aardig, het Duitse meisje was een ramp. Maar ach, dat kon de pret niet drukken. De eerste dag hebben we een heel stuk gereden en gestopt in een heel klein dorpje, Woomera, waar niks was, nog net een plek voor de tent. Er woonden maar 100 mensen.
De volgende dag vroeg opgestaan en doorgereden naar Coober Pedy, dit staat bekend om zijn opaalmijnen. Het was echt xo'n raar dorpje. Er was helemaal niks, alleen opaalmijnen en opaalwinkels. Wel een mooie zonsondergang gezien daar en een rondleiding gekregen in een opaalmijn. Daar gingen ze uitleggen hoe ze alles uithakten en hoe het kwam dat daar zoveel opalen waren. Het was dus vroeger oceaan en daar komt het door. Er werden daar ook wel eens fosielen gevonden.
Volgende dag nog eerder opgestaan, leuk voor Bart ook haha. 's Ochtends naar de Dogfence gereden, niet echt bijzonder om te zien, maar het is dus een hek van noord naar zuid van 5614 km lang. Impressive. Het werd gebouwd om de dingo's te scheidden van de plekken waar schapen werden gehouden, zodat ze ze niet opaten. Een stukje verder was nog iets heel bijzonders. Een soort zwarte heuvels met stenen die leken op glas, ze glinsterden ook zo.
Hierna echt onderweg! Op naar de Uluru. Daar vlak voor zonsondergang aangekomen, kwam mooi uit. Uluru veranderd steeds van kleur afhakelijk van de stand van de zon. Bij zonsondergang was hij dus helemaal rood. De dag erna een wandeling van 10 km gemaakt rondom Uluru. Onderweg was allemaal informatie over de spirituele betekenis die Uluru heeft voor de aboriginals. Ook veel verhalen over wat er zou zijn gebeurt waardoor de rots er is.
We sliepen dus al twee nachten in een tent, maar deze nacht niet. Het begon rond zonsondergang te regenen en het hield niet op! Het regent zo'n 5 dagen per jaar in de woestijn dus dat wij net regen hadden was echt onverwachts. Toen maar met z'n vieren in de 2-persoons camper geslapen. Niet echt comfortabel, eentje voor in een passagiersstoel en met z'n drieeen op 2 kleine matrasjes. Wel overleefd gelukkig.
De dag erna zonder slaap op weg naar Kata Tjuta National Park. Dat zijn ook allemaal bergen bij elkaar. Een hele mooie route om te lopen. Het was wel moeilijker dan de Uluru, want hier moest je heel veel klimmen, soms best steile stukken die op mijn runningschoenen toch een beetje tegenvielen. Ontzettend mooi uitzicht overal. Wel een beetje regen maar niet zo veel. Het was wel beter dat het een beetje regende, want het was evengoed een graad of 30 en met dat klimmen....
Toen we 's avonds terug kwamen regende het WEER! Deze keer begon het ook een beetje de tent in te lekken dus maar snel de camper ingegaan. Ik op de passagiersstoel geslapen, geen oog dichtgedaan.
Op de camping bij Uluru spraken we wat Nederlanders die zeiden dat ze de dag ervoor naar Kings Canyon waren geweest en dat het onbegaanbaar was door de regen. Daar wilden wij dus net de dag erna heen. Er waren allemaal riviertjes overspoelt over de weg heen. Op een paar meter voor de camping van Kings Canyon stond ongeveer anderhalve meter water over de weg. Iedereen die daar dus zat kon niet meer weg.
Op de dag dat wij gingen was het gelukkig al wat opgeklaard. De wegen waren begaanbaar, wel met een aantal overstrominkjes.
In Kings Canyon dus weer een klim gedaan. Net als de rest ontzettend mooi. Wel af en toe water op de rotsen door de regen, maar dat was wel oke. Het laatste deel van de wandeling moesten we wel door een riviertje van een halve meter diep. Was eigenlijk alleen maar lekker verkoelend na die klim in de hitte. Deze rots was trouwens nog wat moeilijker dan de vorige. Veel steile bergen en niet echt wandelpaden.
Die nacht op een camping geslapen die belachelijk duur was, gelukkig niks betaald want ze waren het vergeten. Konden gelukkig wel weer in het tentje! Geen regen meer gehad die nacht.
Volgende dag doorgereden naar Alice Springs, waar we nu zijn. Hier gaan we werk zoeken en dan kijken wat we verder nog kunnen doen. Zat vanmiddag de route uit te tekenen op de kaart en we hebben echt al een mega groot stuk achter de rug! Het liefst wil ik nog naar Darwin, Perth, de oostkust en Nieuw-Zeeland.
Nog 1 ding vergeten! Misschien wel het belangrijkste, inmens veel vliegen. Echt niet normaal! Zoals je wel eens op tv ziet van die kindjes in Afrika met vliegen op hun gezicht, zoveel zijn het et hier ook! Daarom maar meteen een vloegennetje gekocht. Nu in Alice Springs is het wel minder, maar hier is een ander probleem namelijk een sprinkhanenplaag! AAAHH! Schijnt door de regen te komen van de afgelopen dagen, en het zou binnen 2 weken over moeten zijn. Hoop het haha.
Tothet volgende verslag maar weer!
-
17 Maart 2010 - 08:02
Sanne:
aaah helen, ik zit nu in de bus naar school en ik geniet echt van je verhaal! Haha zo lezen heb je het heel erg naar je zin! Je foto's die je had gestuurd zijn ook echt super! Geniet ervan lieverd!!!
Liefs sanne -
17 Maart 2010 - 08:34
Taar:
Woow Helen!! Wat een avonturier ben je geworden ;) Tentje, berg beklimmen.. Het moet niet gekker worden, straks herken ik je niet meer :D Haha! Echt onwijs gaaf wat je allemaal meemaakt! Echt super foto's. Wat een schatjes die koala's. Neem er een paar mee.
Geniet er ontzettend van. Groetjes aan Bart.
xxx -
17 Maart 2010 - 21:39
Sus:
haiii nou leuk om te lezen dat het nog stees goed gaat en datje het onwijs naar jullie zin hebben ... maar wel eng hoor die sprinkhanenplaag.. geniet er nog van en tot de volgende. grtjes -
17 Maart 2010 - 22:40
Björn:
hey globetrotter,
jullie moeten heel wat plagen overwinnen - vliegen, sprinkhanen, vroeg opstaan, bergen, water en ga zo maar door, Indiana Jones is er nix bij, Harrison Ford eat your heart out!!En leuk om ook jouw teksten te zien. Nou, gelukkig hebben jullie elkaar! Blijf ons vooral op de hoogte houden! xxx ook van Janet -
18 Maart 2010 - 16:01
Martine:
haai helen,
ik moet wel zeggen, jullie hebben bijzondere dagen meegemaakt! 2 van de 5 dagen dat het sneeuwt in een jaar hebben jullie meegemaakt!
nou, ga nog veel leuke dingen doen he?!?!
grotjes Martine -
19 Maart 2010 - 18:46
Marleen:
zo wat een lekker lang verhaal :D die koala is echt zooo cute. echt cool echt die outback en die bergen enzo ! die vliegen lijken me echt irritant, gelukkig heb je zo'n netje om je hoofd!
Leuke foto's verder
Kus en liefs -
20 Maart 2010 - 16:33
Jaap En Karla:
Nou ,nou wat een avontuur allemaal .Soms valt het mee en soms tegen. Maar we vinden het knap dat je dit allemaal doet.Vooral al die vliegen en dat net over je gezicht.En niet te vergeten die sprinkhanen.En ja wat een mooie fotos .We zullen op je volgende verhaal wachten.Groetjes van ons aan jullie.xxx -
28 Maart 2010 - 20:48
Jan Peter Balkenende:
Polons, of je een emmer water leeggooit. Nou daar is mijn kabinetscrisis kinderspel bij. Leve de VOC!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
